این قاطر چموش چرا چنین می کند؟

خب هفته ها و ماه های آخر این جناب پرزیدنت بدجوری مشغول غوغاسالاریه.
سوال روز اینه که قدم بعدی، اقدام غوغاسالارانه بعدی جناب چیه؟ لاریجانی رو که زد زمین، نفر بعد کیه؟ تو حرکت و موومنت آتی میخواد کجا رو نشونه بگیره؟
سوالی که همه دارن از خودشون می پرسن. اما به نظرم یه سوال مهمتر از این هم وجود داره.
"چرا، چرا احمدی نژاد داره این کارا رو میکنه؟"
پرده دری می کنه؛ پر رو پر رو میگه اجازه بدین مردم حرفشون رو بزنن و هیچکی صاحب و سرور مردم نیست [اشاره به خامنه ای]؛ با لاریجانی ها در می افته و جنجالی به اون بزرگی تو مجلس به پا میکنه؛ صاف برمی گرده میگه سپاه نباید تو اقتصاد دخالت کنه، با سپاه که خود این سپاه به اینجا رسوندش داره علناً درگیر میشه؛ چرا؟
بعضی صاحب نظرا میگن به خاطر حفظ قدرت و موندن تو قدرته. خیال پردازه، توهم زده ست، تو سرشه افتاده که با پروژه پوتین مدودف سال های سال تو قدرت باشه.
اینطور فکر نمی کنم.
اصلا اینطور نیست.
به نظرم هدف احمدی نژاد از این کارا اثبات خطرناک بودن خودشه. به همه بفهمونه که تا چه حد میتونه غیر قابل پیش بینی، خطرناک و مخرب باشه. یه مار سمی و مرگ آور که به صلاح خود آدمه که حتی خیال نزدیک شدن بهش رو هم از سرش بیرون کنه.
همون دیوونه و شیرین عقلی که وقتی شما با خونواده رفتین تو یه پارک نشستین، یه سفره ای انداختین، غذا و صحبت و دارین از طبیعت لذت می برین یهو با یه چماق میاد سر سفره و یه کم غذا و شیرینی بر می داره، وقتی شما بهش میگین چی کار درای میکنی، چقاقش رو بالا میاره و با یه نگاه غضب آلود به شما و خونواده ت و با یه صدای بلند میگه: «چیه مگه... دلم شیرینی میخواد...شیرینی بهم نمی دی؟» شما هم میزاری هر چقدر میخواد برداره تا بلکه هر چه زودتر شرش رو کم کنه. چرا؟ چون میدونی اگه به پر و پاش بپیچی، بهش بگی «نه ور ندار»، خطرناکه، دیوونه ست، یهو چماق رو می کوبونه تو سرت، به خونواده ت آسیب میزنه.
احمدی نژاد هم همین قصد رو داره.
داره به زبون بی زبون بی زبونی میگه همین دیوونه ست.
با ایجاد ترس به افشاگری و ضربه زدن به نظام. با داشتن دوست و همراهی مثل مرتضوی.
خلاصه آماده صدمه زدن به هر کسی، از لاریجانی گرفته تا حتی کسی مثل خامنه ای رو داره.
تو گذشته چه کارایی کرده و داره الان چی کار می کنه؟ اصلا اهمیت نداره، کاری به کارش نداشته باش که دردسر داره. چقدر اختلاس کرده، چطور پولو بالا کشیده، چقدر هدر داده، چرا خراب کرده، اینجا و اونجا به این و اون ضربه زده، امروز نوعی که رییس جمهور نیست هم داره فلان جا فلان کار رو میکنه؛ به درک، ولش کن، دست نزن بهش که جیزه.
به نظرم دلیل جنجال سازی های این روز های احمدی نژاد تضمین آرامش روزهای آتی زندگی خودشه.

دزدی سر گردنه ای به نام ایرانسل یا وقتی ما ها می خوابیم آقا دزده بیداره

اس ام اس برام میاد [از طرف ایرانسل] که اگه هزار تومن دیگه شارژ کنی، 25 تا پیامک داخل شبکه رایگان [داخل شبکه ایرانسل] بهت تعلق می گیره.
هزار تومن شارژ می کنم.
سه تا پیامک می دم. شارژ ام رو چک می کنم، می بینم راست میگه شارژ کم نشده و مجانی بوده.
شب می خوابم صبح بیدار میشم، می بینم بالای صد تومن شارژ ام کم شده.
[با اینکه باید تعجب کنم، اما] زیاد تعجب نمی کنم.
یعنی اگه اون سه تا پیامک مجانی نبود از شارژ ام فقط سی تومن کم می شد نه صد تومن.
روزهای بعد اصلا پیامک نمی دم! تماسی هم نمی گیرم!
هر شب که می خوابم و صبح بیدار میشم شارژ ام رو چک می کنم می بینم صد-صد و خوردی از شارژ ام کم شده؛ ظرف یه هفته ام کل هزار تومن شارژمم تموم می شه.
علنا! دزدی در روز روشن!

یعنی واقعا این مملکت یه روزی درست میشه؟
باور کنم؟