وقتی جنده ها مقدس می شوند!

"خدیجه آزادپور" بعد از کسب اولین مدال طلای بانوان در بازیهای آسیایی با تلویزیون دولتی ایران مصاحبه می کند. او در گفته هایش صراحتاً می گوید -نقل به مضمون می کنم البته- که «اسلام و حجاب مانعی برای پیشرفت زن نیست و طلای او اثبات کننده آن است. »
او یا به این گفته اعتقاد دارد؛
یا بی اندیشه، بدون تفکر به درستی نادرستی و بایدی نبایدی این گفته ها در شرایط مکانی و زمانی، حرف میزند؛
و یا به نادرستی این حرف اشراف دارد ولی می گوید به قصد خوش رقصی و به امید کسب زر و دیناری.
در هر صورت او یک احمق است.
انسان نادان! واقعاً نمی فهمی که گفته هایت حمایت از طرز فکری ست که زنانگی را گناه می داند، نشانه های زن بودن را زشت می نامد و زندگی به عنوان یک زن را زجرو آور می کند.
احمق! کور! نادان! خائن به شرافت و قداست انسانی! کاسه لیس ذلیل! نمی بینی که از منظر اینان زنان، "مال" اند، مال مرد. چهار پا، خانه، اساس خانه، شاید هم جوراب که می توانی چند تای آن را در آن واحد داشته باشی؛ مثلاً دو، سه، یا چهار تا آنرا . اینان حرف از منزلت و مقام بالای فاطمه زهرا و زن می زنند و در عمل تو را می خواهند، اما درون اندرونی ، در پستو و در گوشه، در پوشش و پوشیده.
بله آنها تو و طلایت را تحسین می کنند تا خود و عملکردشان تایید شود.
دلم می خواهد به زبان کوچه و بازار ایران زمین امروز ، "جنده" خطابت کنم اما در این صورت به تن فروشان توهین کرده ام.