فارسی وان، نامبر وان!

جداً برای کسایی که ساعت ها میشینن فارسی 1 نگاه می کنن، متاسفم.
البته در انسان چیزی وجود داره به اسم سلیقه؛ اینکه هر آدمی سلیقه ای داره و سلیقه ها می تونه متفاوت از هم باشن.
اما یه نکته.
سریال های این روزهای فارسی 1، تقریباً همگی سریال های امریکای لاتین و کره ست. بی نهایت سطح پایین، در ساخت و پرداخت به واقع ضعیف. اغلب با بازیگران آماتور و بازی ناشیانه. بی محتوا و بی محتوا. در جستجوی دلیل این امر، قبل ازاینکه فارسی 1 و سیاست گذاری شبکه رو متهم کنیم به یاد بیاریم سریال های فارسی 1 رو در ابتدا و استارت کارش؛ 24، جسور و زیبا، خانه مد جیانی. هر کدوم به تنهایی برنده دو رقمی جایزه "امی". و یا سریال های طنز "فاکس"؛ آشنایی با مادر، ریبا، معجزه کوچک. همگی سریال های روز یا مطرح دنیا. دلیل این تغییر بدون شک قانون طلایی اقتصاد، قانون عرضه و تقاضا ست. چون خانواده ایرانی این رو خواسته.
حالا سوال.
چرا سریال های تا این حد سطح پایین، درجه چندم و ضعیف تا این حد به مذاق جمعی جامعه ایرانی خوش میاد؟ چرا؟
سوال اصلی اینه؟