حمله به تاسیسات اتمی ایران. آری یا نه؟
چرا آره؟
چرا بايد با هجوم و تعرض به قصد نابودي، از طرف ديگر کشورها به کشور موافقت کرد؟
چون حکومت ما به جاي اينکه براي ما راه رفاه و آسايش رو فراهم کنه، درد و نيستي رو، به زور، به ما تزريق کرده؟
چون اونقدر از حکمرانان خودمون عصباني هستيم، اونقدر دلمون پُره که با هر طور ضربه خوردن اين حکومت، دلمون خنک ميشه؛ پس بايد به اين زخم خوردن راي آري بديم؟
آره؟
آره به چه قميتي؟
به قيمت کشته شدن مردم؟
آيا اگه به تاسيسات اتمي ايران حمله موشکي بشه، اين مردم نيستن که در وهله اول و آخر! زخمي ميشن، ضربه ميخورن! ؟
آره؟
با چکش بکوبي به فک و چونه، به خاطر درد دندون!؟
من که ميگم، نه؛
اشتباه.
اين راهش نيست.
ارسال شده توسط
پسر هرزه
در
۸/۲۷/۱۳۹۰
با ایمیل ارسال کنیداین را در وبلاگ بنویسید!در Twitter به اشتراک بگذاریددر Facebook به اشتراک بگذاریداشتراکگذاری در Pinterest
دسته بندی:
گپ و گفتی با تو
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر