نسل من

نسل من مدت ها پیش تصمیم گرفت به گذشتن از این سنت ها؛ سنت هایی که اشتباه، متناقض، دست و پاگیر و مهمتر از همه بی نتیجه بودن یا منتج به تباهی شدنش، آشکار بود.
پس شروع کرد به حرکت، بدون جاده و بدون چراغ.
امروز به جایی رسیده که جایی نیست. به هیج جا نرسیده؛ اما خوب میدونه که آوارگی هاش حداقل باعث میشه نسل بعد جلوتر از خودش باشه! و خیلی جلوتر از پدر و مادر بزرگ هاشون و تو دلش امید داره؛ امیداوره، که شاید اونها به جایی برسن که توش جایی برای همه باشه.
نسل من یک قربانیه.
دختری باکره ای که برای خوشنودی خدایان، خونش ریخته شده.