are you a superman?

تو این دنیا نمی تونی به کسی کمک کنی.
شاید دیدنِ آدمی یا عزیزی در اندوه ِ مشکلی، سخت باشه و شاید بخوای کمکش کنی؛ میتونی سعی کنی و سعی کنی، و سعی کنی و دوباره سعی کنی، ولی در نهایت متوجه میشی که نمیتونی به کسی کمک کنی.
تو زندگی به تنها کسی که میتونی کمک کنی، خودتی و نهایت تلاش تو برای کمک به دیگری جز این نمیتونه باشه که کمک کنی که به خودش کمک کنه.
در غیر این صورت، کودکانه و محکوم به شکسته.
شاید تو فکر کنی این حرف من از فروخوردگی احساسات حاصل از یک شکست یا برانگیختی ِ آنی ِ یک درده، اما این نتیجه ی سازش تفکر و تجربه ست.


۷ نظر:

rana گفت...

bahat movafegham

مرسده گفت...

اوهوم
مث ِ تغیییر دادن یکی دیگه، تو میتونی خودتو تغییر بدی و انقدر صیقل بدی و بدی تا شاید بتونی کمی روی سطح اون یکی بلغزی، ولی تغییر اون یکی نوچ!

مجتبی گفت...

درود.


نه این حرفت خیلی حرفه ...این یکی خیلی بی ربط به قبلیها بود، اما حرف پدر مادر داری بود...


شاد باشی.

دوشیزه - متولد اسفند گفت...

اون وقت هایی که حتی خودت هم به خودت نمی تونی کمک کنی چیکار میکنی؟؟؟؟

رامونا گفت...

پست قبلیت چه خوب بود

گاهی خوبه آدم اسرار پسرونه بلد باشه ...

از آدم های رک هم خوشم می یاد

Melancholy گفت...

گاهی اوقات وجودت میتونه برای کسی مفید باشه.
شنیدن حرفهای یک انسان دردمند و در نهایت ارائه راه حل ( به نظر خودت ) مناسب.
گاهی وقتها خیلی از آدمها با قرض گرفتن گوشهای تو میتونن احساس سبکی بکنند به خصوص اگه آدمی باشی که خوب گوش بکنی.

گاهی وقتها حضور مجازیت میتونه یه دنیا دلگرمی باشه تو برهوت تنهایی یک انسان.

اون موقع ست که میتونی روانشناس تخیلی یک کودک تنها و بهترین دوست خیالی یک انسان باشی
روی تو حساب کنن
تو اون آدمی باشی که اگر چه فرسنگها دوری ، اما یک انسان دردمند، دستش رو به طرف تو ، روی یک نقطه ی مبهم نشانه میگیره و میگه
سوپرمنه من دوست داشتنی ترین پسر هرزه ی دنیاست

یه بوس از لبهای خوشمزه ت

؟؟؟ گفت...

اما آدم حتي به خودش هم نمي تونه كمك كنه...!چون خيلي ضعيفه!