سلطنت حرف های پوچ

جلمه! : یه زن اول عاشق می شوند و بعد می بوسه و معاشقه می کنه.
ادامه ی جمله! :
یه مرد اول می بوسه و معاشقه میکنه تا شاید عاشق بشه.

[قبل از هر چیزی بگم کاملا مشخصه که این جوری نیست و این حرفا، حرفای صد من یه غازه آدم های صد من یه غازتره ولی خب می خوام با زبون و ذهن همینجور آدما جلو برم]
فرض کنیم این دو جمله درست و دقیق باشه.
فقط فرض کنیم.
اینجور که معلومه این دو جمله می خواد بگه؛
این نوع عملکرد مرد، پست و بی ارزشه.
و همه مرد ها هم به خاطر این داشتن چنین عملکردی ذاتاً پست و بی ارزش هستن.
هم اینکه نوع عمل زن ها درست و مطابق با حقیقت هستی ئه.
سوالی که پیش میاد اینکه چطور میشه چنین نتایجی گرفت؟
به چه حکمی و به چه استدلالی؟
چون مرد اول می بوسه و می خوابه، نشانه پست و بی ارزش بودنشه!
از کجا معلوم اینکه یه زن اول عاشق میشه و بعد میخوابه و می بوسه، نشانه حماقت زن نباشه؟
اونقدر صبر کنی تا یه روزی عاشق بشی، بعد یه بوس کوچولو بدی!
یه تیکه گوشت بین پاهات رو به هر قیمتی شده نگه داری، تاااااااااا برسه روزی که یه مرد بیاد و عاشقش بشی. بعد یه شب فرت! پاره اش کنه برات.
چرا؟
چون این درسته!!
چون درست، والا مرتبه، با ارزش، اینه که آدم حتما باید اول عاشق بشه، بعد اجازه داره ببوسه و معاشقه کنه.

فکر نمی کنی نیازه بیشتر بهش فکر کنی؟